ROWER to fajna sprawa, zwłaszcza gdy jest się na "końcu świata", bez auta. Do najbliższego sklepu jakieś 4km, do miasta 25 km, za to puszcza Borecka z całym jej zasobem tuz pod nosem. O zbędne kilogramy i spadek kondycji nie muszę się martwic, a apetyt dopisuje i to bardzo. Fotelik dla mojej Aluni mam, także mobilna jestem i to cala gębą. Wyprawy rowerowe maja w sobie szczególny urok, pozwalają na bliższe obcowanie z natura, jej łagodzącym pięknem i co najlepsze pozbawiają człowieka codziennych, natrętnych zmartwień krążących wokół pustego baku i masakrycznych ceny paliwa, wszystkie wrażenia i doznania zupełnie gratis. Jeżdżę wiec sobie na tym moim nie do końca sprawnym rowerze (o ile można ten dwukółkowym sprzęt rowerem nazwać) i poznaje okolice z zupełnie innej perspektywy. Nagle dostrzegam domy, drogi, krajobrazy, które jakoś zwłaszcza podczas jazdy samochodem umykały.
Uwielbiam te przydrożne kapliczki ,maja w sobie taki specyficzny urok. Nawet nie wiedziałam, ze stoją przed, w środku i na kocu wiosek. Musze poczytać trochę na ich temat, ciekawi mnie jaka funkcje pełnią dziś, a jaka w historii, jakie znaczenie maja dla mieszkańców, czy istniej różnice regionalne?
Sa cudowne, takie polskie, takie swojskie...
wieczorna pora
a to moje ulubione miejskie, widok na Jez. Łękuk
tuz przed burza
Puszcza Borecka
Podczas przejażdżki przez puszcze Borecka natrafiam na bagna,
jest ich tam bardzo wiele i robią wrażenie.
Pozdrawiam i życzę miłego poniedziałku:)
Ale ślicznie. Jak ja już bym chciała się przenieść na wieś... :) pozdrawiam
OdpowiedzUsuńBardzo urokliwe miejsce.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam serdecznie:)
My rowery "odkryliśmy" w zeszłym roku. Teraz to już " nowa, świecka tradycja", że w wolnych chwilach wsiadamy na nasze dwukołowe rumaki i ruszamy w trasę poznając bliższe i trochę dalsze okolice. A kapliczki wiejskie i krzyże przydrożne są szczególnie ważne dla mieszkańców wsi w maju i czerwcu. W maju u nas wszystkie są pięknie odnowione i ustrojone, wieczorami ludzie spotykają się przy nich na wieczorną, majową modlitwę, są procesję od kapliczki, do kapliczki przez kilka wsi. No, a w czerwcu - wiadomo - Boże Ciało i tez procesja. Czasami z księdzem z naszej parafii, a czasami tak - spontanicznie:-)))
OdpowiedzUsuńPozdrawiamy serdecznie!
Swojskie klimaty.
OdpowiedzUsuńciepło pozdrawiam
jolanda
Przed dwoma dniami wróciłam z Mazur-Puszczy Boreckiej.Jeździlismy po niej tak jak i ty rowerami.Jestem zachwycona! Ale najfajniejsze wydarzyło nam się na koniec.Otóż niedaleko lesniczówki Czerwony Dwór wyszły nam na asfalt żubry! Oczywiście się spłoszyły i pognały ale my mielismy niesamowitą frajdę i szczęście.Wrażenie niesamowite!
OdpowiedzUsuńPozdrawiam serdecznie Danka
Kocham taki klimat, pięknie i bardzo się cieszę, że odkryłam ten blog. Pozdrawiam ;)
OdpowiedzUsuńpiękne zdjęcia!! zapraszam do siebie
OdpowiedzUsuń